***

.
..


Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008

Διάφανα Κρίνα - Μέρες Αργίας


Από το Έγινε η απώλεια συνήθειά μας που κυκλοφόρησαν τα Διάφανα Κρίνα το 1996. Οι στίχοι είναι απόσπασμα από το ομώνυμο ποίημα του Διονύση Καψάλη που μπορείτε να βρείτε ολόκληρο εδώ.
ΔΚΔΚΔΚΔΚΔΚΔΚΔΚΔ
Ξέρω πως θα 'ρθει και δεν θα 'μαι όπως είμαι
να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου
μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου
εκεί που υψώνομαι να μάθω ότι κείμαι.

Δεν θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει
δεν θα ρωτήσω αναιδώς που το κεντρί σου
γονιός δεν θα 'ναι να μου πει '' σήκω και ντύσου
καιρός να ζήσουμε παιδί μου ξημερώνει '' !

Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσεται το φως μου
κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη
θα 'ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει
όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου.

Δεν θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει
δεν θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου
Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσεται το φως μου

4 σχόλια:

Ινδιάννα είπε...

Λατρεμένο τραγούδι. Μου θυμίζει τα φοιτητικά μου χρόνια, ξενύχτια στο ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΟ... Μου θυμίζει ότι γερνάω! Μπλιάχ! :)

sot είπε...

Επένδυσαν καταπληκτικά (σ)το στίχο του Δ. Καψάλη που είναι πάντα μουσικός.
Τι να πουν και κάποιοι άλλοι :)

Ινδιάννα είπε...

χι χι ! ;)

sot είπε...

:)

 
Visit InfoServe for Blogger backgrounds or to create website designs.