Όταν πρωτοβγήκαν έπαθα πλάκα... Ο τελευταίος τους δισκος με άφησε αδιάφορη...
Σε αυτον ξαναγύρισαν λίγο στο στοιχειο τους μου φαίνεται -εκτος αν είναι το μοναδικο τραγούδι που θυμιζει παλιους Dandys -άκουσα κι ένα άλλο τελειως 80s funky, νομιζω ότι η επίδραση των Duran Duran δεν πέρασε ακόμα (είναι ακομα παραγωγοι τους? ξέρεις)?
ΥΓ. Εγω πάλι από τις 90ς μπάντες ζω ένα διαρκές κόλλημα με τους Smashing Pumpkins- κοντευουν να γίνουν πιο μεγάλη μου αγάπη και από τους Cure... Είμαι σοβαρά γιατρέ μου??? :)
Πλάκα πλάκα, το tarantula ως single το είχα σνομπάρει πολύ- μου φάνηκε studium rock -έτσι χαρακτήριζα και το machina, που είχε τραγούδια -έπη και με κάτι στίχους τελειώς παιδικούς. Μετά σκέφτηκα ότι γενικώς έχουν μια πληθωρικότητα οι Pumpkins -βασικα μια ψυχασθενεια την έχει ο Corgan, απ' τον μινιμαλισμο περνάει στο μπαροκ λες και δεν τρέχει τίποτα!- και κατέληξα ότι μου αρέσει τόσο η φωνη του- είναι σαν παιδάκι που σου λέει την ιστορία του- που όπως και να είναι η μουσική θέλω να τους ακούω! Θα το κατεβασω το zeitgest! Ευχαριστώ για τη δεύτερη γνώμη! :)
Μμμ... ωραίο τραγουδάκι και καλοκαιρινό! Ούτε που το ήξερα αυτό το συγκρότημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε χαιρετώ, sot, και σου εύχομαι καλό Αύγουστο!
:-)))
Θα έχεις την ευκαιρία πιστεύω να τους γνωρίσεις. Δεν είναι τόσο παλιοί όπως κάποιοι άλλοι που βάζω εδώ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα και σε σένα :)
Όταν πρωτοβγήκαν έπαθα πλάκα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ τελευταίος τους δισκος με άφησε αδιάφορη...
Σε αυτον ξαναγύρισαν λίγο στο στοιχειο τους μου φαίνεται -εκτος αν είναι το μοναδικο τραγούδι που θυμιζει παλιους Dandys -άκουσα κι ένα άλλο τελειως 80s funky, νομιζω ότι η επίδραση των Duran Duran δεν πέρασε ακόμα (είναι ακομα παραγωγοι τους? ξέρεις)?
ΥΓ. Εγω πάλι από τις 90ς μπάντες ζω ένα διαρκές κόλλημα με τους Smashing Pumpkins- κοντευουν να γίνουν πιο μεγάλη μου αγάπη και από τους Cure... Είμαι σοβαρά γιατρέ μου???
:)
Ο καινούριος γέρνει πολύ προς την παλιά τους πλευρά. Θα σου αρέσει μάλλον :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλάκα πλάκα, το tarantula ως single το είχα σνομπάρει πολύ- μου φάνηκε studium rock -έτσι χαρακτήριζα και το machina, που είχε τραγούδια -έπη και με κάτι στίχους τελειώς παιδικούς. Μετά σκέφτηκα ότι γενικώς έχουν μια πληθωρικότητα οι Pumpkins -βασικα μια ψυχασθενεια την έχει ο Corgan, απ' τον μινιμαλισμο περνάει στο μπαροκ λες και δεν τρέχει τίποτα!- και κατέληξα ότι μου αρέσει τόσο η φωνη του- είναι σαν παιδάκι που σου λέει την ιστορία του- που όπως και να είναι η μουσική θέλω να τους ακούω! Θα το κατεβασω το zeitgest! Ευχαριστώ για τη δεύτερη γνώμη! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή ακρόαση