Κάθε φορά που λέμε καλό μήνα θυμάμαι τον Θανάση τον Μήνα -τον άνθρωπο που με κατέστρεψε, με έριξε στα σκληρά ναρκωτικά της αμερικανικής υπάιθρου και του lo-fi και από τότε δε μπορώ να αποτοξινωθώ (ενώ εκείνος μια χαρά καθάρισε και με κανένα "μαύρο" (blues, soul, jazz) τη βγάζει τώρα!
Καταπληκτικές οι φώτος -όπως πάντα άλλωστε! Υπέροχο το μπλέ του νερού, προσωπικά το μπλε δεν είανι το αγαπημένο μου χρώμα αλλά υτό ειδικά το μπλε (που κξάνει κάπως blue- black) είναι υ-πε-ρο-χο-.
οι ημικυκλικοί κυμματισμοί στην τελευταία φωτογραφία είναι τόσο αρμονικοί, όπως και η απόσταση μεταξύ στις πάπιες, το λευκό σε αντίστιξη με το μπλε, καταπληκτική γεωμετρία, σαν να τα έχει τοποθετήσει όλα σωστά ένα αόρατο χέρι... Πώς την πρόλαβες αυτή τη στιγμή! Καταπληκτικό λέμε!
Και στις άλλες ισχύουν τα ίδια, πόσο μάλλον που παίζει και το ανοιχτό- γκρίζο- σχεδόν- λευκό της προκυμαίας, που δίνει με τις ευθείες της (άλλοτε παράλληλες στο κάδρο της φωτογραφίες, άλλοτε αποκλίνουσες διαγώνια) μια αίσθηση ελευθερίας (στην πρώτη φώτο), ισοοροπίας (στη δεύτερη) και αταξίας στην τρίτη (όπου η ίσια προβλήτα βεβεηλώνεται από το παπάκι που ξέφυγε από τη γραμμή των φίλων του και τραβάει το δρόμο του)
Δεν καταλαβαίνω γιατί λένε ότι βαρέθηκαν το μπλογκιν' κάποιοι! Αν θες βρίσκεις πάντα ανθρώπους και πράγματα να σε εμπνέουν! Εγώ πάντως νιώθω ήδη ότι πέκανα τη βόλτα μου στη θάλασσα σήμερα! ΥΓ: Σε περίπτωση που δεν φάνηκε με τόση ανάλυση, τρελάινομαι για παπάκια!!!
Καλά λες για τη βόλτα. Με την αλληλουχία που ετοίμασε η Vain, είναι σα να βρίσκεσαι στην προκυμαία και να παρατηρείς τις πάπιες να κάνουν τα παιχνίδια τους στο νερό. Καλό μήνα.
με πολύ όμορφες εικόνες άνοιξες τα ποστ του Οκτωβρίου. !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα
Καλό Μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε φορά που λέμε καλό μήνα θυμάμαι τον Θανάση τον Μήνα -τον άνθρωπο που με κατέστρεψε, με έριξε στα σκληρά ναρκωτικά της αμερικανικής υπάιθρου και του lo-fi και από τότε δε μπορώ να αποτοξινωθώ (ενώ εκείνος μια χαρά καθάρισε και με κανένα "μαύρο" (blues, soul, jazz) τη βγάζει τώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό (Θανάση) Μήνα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικές οι φώτος -όπως πάντα άλλωστε! Υπέροχο το μπλέ του νερού, προσωπικά το μπλε δεν είανι το αγαπημένο μου χρώμα αλλά υτό ειδικά το μπλε (που κξάνει κάπως blue- black) είναι υ-πε-ρο-χο-.
ΑπάντησηΔιαγραφήοι ημικυκλικοί κυμματισμοί στην τελευταία φωτογραφία είναι τόσο αρμονικοί, όπως και η απόσταση μεταξύ στις πάπιες, το λευκό σε αντίστιξη με το μπλε, καταπληκτική γεωμετρία, σαν να τα έχει τοποθετήσει όλα σωστά ένα αόρατο χέρι... Πώς την πρόλαβες αυτή τη στιγμή! Καταπληκτικό λέμε!
Και στις άλλες ισχύουν τα ίδια, πόσο μάλλον που παίζει και το ανοιχτό- γκρίζο- σχεδόν- λευκό της προκυμαίας, που δίνει με τις ευθείες της (άλλοτε παράλληλες στο κάδρο της φωτογραφίες, άλλοτε αποκλίνουσες διαγώνια) μια αίσθηση ελευθερίας (στην πρώτη φώτο), ισοοροπίας (στη δεύτερη) και αταξίας στην τρίτη (όπου η ίσια προβλήτα βεβεηλώνεται από το παπάκι που ξέφυγε από τη γραμμή των φίλων του και τραβάει το δρόμο του)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν καταλαβαίνω γιατί λένε ότι βαρέθηκαν το μπλογκιν' κάποιοι! Αν θες βρίσκεις πάντα ανθρώπους και πράγματα να σε εμπνέουν! Εγώ πάντως νιώθω ήδη ότι πέκανα τη βόλτα μου στη θάλασσα σήμερα! ΥΓ: Σε περίπτωση που δεν φάνηκε με τόση ανάλυση, τρελάινομαι για παπάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά λες για τη βόλτα. Με την αλληλουχία που ετοίμασε η Vain, είναι σα να βρίσκεσαι στην προκυμαία και να παρατηρείς τις πάπιες να κάνουν τα παιχνίδια τους στο νερό. Καλό μήνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα Sot!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήEgw thymithika pou otan eimouna paidaki kai mou ekane mpanaki i mamaka mou, eixa kati plastika papakia!
ΑπάντησηΔιαγραφήDavid Bowie vlepw sto player...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτα δε σου ξεφεύγει :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι από το The Buddha of Suburbia που είχε σταματήσει να κυκλοφορεί και ξανακυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες. Δες εδώ:http://en.wikipedia.org/wiki/The_Buddha_of_Suburbia_(album)
Em!
ΑπάντησηΔιαγραφή;-)